============================================================

حل نمى شد. اتشاءالله يكى از جوانان آشنا به زبان روسى بتواند دست كم اين مقدمهآ نفيس را به زبان فارسى ترجمه كند.

مطالبى از صيدنه در حواشى متهاج البيانجه (نسخهآ كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، شماره 8190) كتاب منهاج البيان فى ما يستعمله الانسان در ادويه مفرده تأليف يحيى بن عيسى بن على بن ه جزله طبيب، متو فى در اواخر شعيان 493 است. نسخهاى آز اين كتاب در كتابخانهة مركزى دانشگاه تهران موجود است كه به جهت حواشى مهمى كه از كتابهاى متعدد داروشناسى بر آن افزوده شده است از اهميت بسيارى بر خوردار است و اگر نبود كه دست صحافى نادان از حواشى آن كتاب تراشيده و صدمهاى جبران ناپذير به اين كتاب و زده است يكى از نفايس بسيار مهم ميبود.ع { چون اين نسخه گرانبهائى است لازم است دربارهآ آن و حواشى و اضافات آن توضيح بيشترى داده شود. نسخه داراى 208 ورق است. از ورق اول تا ورق 23 كتاب ديگرى است به نام دفع المضآر الكلية للابدان الانسانية از شيخ الرئيس ابوعلى سيناء. ابن سينا اين كتاب را براى شيخ ابوالحسن احمدين محمد السهلى وزير علي بن مامون خوار زمشاه تأليف كرده است و نام آن در بعضى از نسخ ديگر دفع المضار الكلية عن الابدان الانسانية بتدارك انواع خطأ التدبير است (فهرست نسخههاى مصنفات ابن سينا تأليف دكتر يحيى مهدوى ص 114_115). از پايان اين نسخه مقدارى افتاده است و ر كاتب آن به دليل خط غير از كاتب منهاج البيان است. خط آن نسخ خوانا و خوب و هر ه صفحهآ آن داراى 20 سطر است.

نسخه منهاج البيان از ورق 23آ شروع مى شود ولى از آغاز آن يكى دو ورق افتاده است و در ورق 205ا پايان مى پذيرد. خط آن نسخ خوب خوانا است و هر صفحه آن داراي20 سطر باست. تاريخ كتاب آن روز يكشتبه 15 ذوالقعده سال 615 هجرى است و كاتب نام خود را ذكر نكرده است.

در رجب سال 626 شخصى به نام حسن بن على بن حسن الطبيب (الجاستى) كه ور مردى دانشمند و با ذوق بوده است اين نسخه را با نسخهاى ديگر از منهاج البيان به قول ور خودش لفظ به لفظ و حرف به حرف در شهر كاشان مقابله كرده است. ظاهرا پيش آز ه او شخص ديگرى اين نسخه را با نسخهآ امام ظهير الدين ابى القاسم مقابله كرده و ه مواضعى را كه برايش تاريك بوده روشن ساخته است.

سى و شش

صفحہ 36