============================================================
قامه ررساله دکتری، دانشگاه شیکاگو، 1974)؛ نخستین تشیع فلسفی، صص 51-61؛ و "نفس کلی و نفس جزئی در مذهب نوافلاطونی اسماعیلی"، در مذهب نوافلاطونی و تفکر اسلامی، چاپ پ. مررج (البنی، نيويورک، 1992)، صص 149-66. همچنین بنگرید به: هالم، "ابوحاتم رازی"، ص315؛ ردلف، عقایدنگاری، صص24-25؛ زیمرمن، "میادی کتاب موسوم به الهیات ارسطوه، در ار سطوی خعول در قرون میانه: الهیات و دیکر متون، چاپ و نشرکرای (1246 .1)، ریان (14280 .. ..) و اشميت (808048441. .) لندن، 1986)، صص 208-196.
56. از این پس، در ذکر از متن الاصلاح، شماره ورق نسخه خطی همدانی ابتدا اشاره میشود، و شماره ورق نسخه خطی توبینگن در آخر.
57. این استدلال نشان میدهد که مفهوم ابوحاتم از زمان یکی از تصورات کلیدی وی برای تحکیم اظهار نظر وی درباره کمال نفس است. در این استدلال، ابوحاتم معتقد به تصور افلاطونی مبدا زمان نیست، یعنی این که نفس به علت آرزو و تمایل برای سلط، استقلال، و تصاحب یه حرکت دادن آغاز میکند، و این که این حرکت آن زمان را پدید آورده است. برای مفهوم "در زمان" از بوحاتم رازی و دیگر متفکران اسماعیلی که از مذهب نوافلاطونی متآثرند، بنگرید به والکر، "جهان سرمدی و رچم تاریخ: زمان در تفکر اسماعیلی اغازین"، مجلۀ بین المللی مطالعات خاورمیانهای 9(1978): صص 355-66 و نخستین تشیع فلسفی، ص53.
نین مقایسه کنید؛ زیمرمن، "مبادی موسوم به الهیات..."، صص202 و 208؛ مادلونگ: "أفرینش جهان و جهانشناسی6 در مذهب اسماعیلی"، 416، ج6: ص323. برای مفهوم افلوطین از زمان و رابطه آن با نفس، نگاه کنید به آرمسترانگ (414 12218 ق80000،)، "از عقل تا ماده: بازكشت به واحد مطلق"، فصل 16 از بخش 3، "پلوتينوس"، در تاریخ کمبریج درباره فلسفۀ یونانی متأخر و آغاز فلسفۀ قرون ميانه، چاپ آرمسترانگ (كمبريج، 1967)، ص52-251.
58. من از تفسیر هالم در "ابوحاتم رازی" وی، ص315 پیروی میکنم.
59. من از تفسیر والکر پیرری میکنم. بنگرید به نخستین تشیع فلسفی، ص54.
60. والکر قبلا به این مطلب توجه کرده است. بنگرید به نخستین تشیع فلسفی وی، صص55، 100099 و "نفس کلی و نفس خزئی"، صص 149-66. برای عقیده پزکلوس درباره نفس بنگرید به ارکان الهیات وی، ترجمه و طبع و نشر دادس (12 2005)، چاپ بازنری شده (أکسفورد، 1963) مسأله 211 (صص 184-85)، و شرح دادس دريارة ان (صص 10-309).
61. برای مثال، بنگرید به ردلف، عقایدنگاری آمونوس مجعول، صص24-25؛ زیمرمن، "مبادی موسوم به الهیات ارسطوه، .208197 62. والکر نه تنها در مورد سجستانی این موضوع را مورد بحث قرار داده است، بلکه همچنین در بررسی و ارزیایی خود از ابوحاتم. ما یعدا به این موضوع باز میگردیم.
63 هالم، جهان شناسی و تعلیمات، صص18_3؛ مادلونگ، "جنبه های الهیات اسماعیلی"، در کمف های اسماعیلی به فرهنگن اسلامی، چاپس.ح. نصر (تهران. 1978)، صص 54 - 55.
64 توصیف این عقیده اساسی مبتنی است بر مطالعات ذیل: عالم، جهان شناسی و تحلیمات، صص18-37؛ مادلونگ، خنههای اساعیلی4، صص54 -دن 65. همچنین بنگريد به کرمانی، الرباض، صص 213-176.
66. مادلونگ، "امامت" صص 101-14؛ هالم، جهان شناسی و تعلیمات، صص 109-101.
61. بتگرید یه مادلوتت، "جنبههای الهیات اسماعیلی"، صص 54 -55.
69. درباره شناخت قائم به عنوان متوم ضروری عفاید، بنگرید به استدلال سجستانی در اثبات حقیقت ایمان" در کتاب المقاليد ش (نسته مجموعه ممدانی، ميلواکی)، ص266 (من یک بار دیگر نسبت به صاحب این نسخه خطی پروفسور عباس همدانی از دانشگاه و یسنکاسین در میلواکی، برای اجازه گرفتن نسخه دیگر به من و استفاده از آن عمیقأ تشکر میکنم). سجستانی می فهماندکه شناخت "دارنده رو: اخره (صاحب اليوم الأخر) برای اثبات ایمان ضروری است.
69. ابو حاتم این بحث را در استدلال خود درباره وضع زرنشت در "تاریخ مقدس" باز میکند، و بدین سان طرح خود را درباره س ونه
पृष्ठ 43