والشّمع يضحك أنسا من تجمّعنا ... وشدة الضّحك تبكيه إلى حين أمست عرائس تجلى فى منابرها ... من نفسها برزت فى حسن تزيين فالتاج من ذهب والعقد من درر ... والكلّ منها بدا فى كلّ تحسين