زانكه آدم زان عتاب از اشك رست

اشگ تربا شد دم توبه پرست

آدم از فردس واز بالاي هفت

پاي ما چان از براي عذر رفت

گر ز پشت آدمي وز صلب او

در طلب مي باش هم در طلب او

ز آتش دل وآب ديده نقل ساز

بوستان از ابروخورشيد ست باز

توچه داني ذوق آب ديدكان

عاشق ناني توچون ناديدكان ***

ناپیژندل شوی مخ