زانكه آدم زان عتاب از اشك رست
اشگ تربا شد دم توبه پرست
آدم از فردس واز بالاي هفت
پاي ما چان از براي عذر رفت
گر ز پشت آدمي وز صلب او
در طلب مي باش هم در طلب او
ز آتش دل وآب ديده نقل ساز
بوستان از ابروخورشيد ست باز
توچه داني ذوق آب ديدكان
عاشق ناني توچون ناديدكان ***
ناپیژندل شوی مخ