دست بوسش چون رسدا زياد شاه

گر كزيند بوس پا باشد گناه

شاهرا غيرت بود بر هر كه او

پا گز بيد بعد ازان كه ديد رو

غيرت حق بر مثل كندم بود

كاه خرمن غيرت مردم بود

أصل غيرتها بدانيدا أز إله

آن خلقان فرع حق بي اشتباه

شرح اين بگذا رم وگيرم گله

از جفاي آن نكار ده دله

ناپیژندل شوی مخ