وهفف فى قده

قد القلوب بصد

فى قربه قرب الحيا

ة وبعدها فى بعده

قلى عليه أرق من

ماء النعم بخده

يوم حرب أقمت بالطعن فيه

للعدى مأتما وللطير عرسا

معرك ما نظمت بالرمح قلبا

فيه إلا نسرت بالقتل نفسا

وكأن الكساة فيه نجوم

قابلت منك حين أقبلت شمسا

وراح إذا برزت فى الزجاج

كسته قميصا من العندم

هى الشمس مطلعها فى يدى

يلوح ومغربها فى فمى

أما ترى الليل والسراج به

مشمرا من قميصه ذيلا

حتى إذا أشرق الصباح خبا

كأنما كان يعشق الليلا

باكية ليس لها حيل

كأنما أدمعها سيل

عاشقه لليل فى موقف

تفنى معها الليل