Tāj al-Dīn al-Ārmāwī

تاج‌الدین محمد بن حسین بن عبدالله ارموی، یکی از برجسته‌ترین فقها و متکلمان اهل اسلام در قرن هفتم قمری بود. او به واسطه تسلطش بر مبانی فقه و کلام، مورد احترام قرار داشت. آثار او شامل مباحث عمیق فقهی و کلامی است که در محافل علمی آن دوران اهمیت ویژه‌ای یافت. همکاران و شاگردانش از دانش و بصیرت او بهره‌های فراوان بردند. او در محافل علمی با تفسیر و تحلیل دقیق مسائل دینی و اعتقادی مشهور بود.