ابوالقاسم قشیری

ابن هوازن قشیری، عالم و صوفی نامدار ایرانی بود. وی در نیشابور تحصیل کرد و آثار برجسته‌ای در زمینه عرفان اسلامی نگاشت. از معروف‌ترین کتاب‌های او، «الرسالة القشیریة» است که به بررسی و توضیح مبانی تصوف می‌پردازد. این کتاب به عنوان منبع مهمی در تصوف و عرفان شناخته شده و به بسیاری از زبان‌ها ترجمه شده است. قشیری همچنین به تدریس فقه و حدیث پرداخت و بر تعلیم شافعی مذهب تأکید داشت.