زينب :
ما تفكرنيش بحالي وحياة عينيك يا بيه، لحسن أنا مسكينة وحالتي تبكي.
عويس :
إزاي بقا؟
زينب :
أنا يا سيدي اجوزت قبل ما يتولى الباشا بخمس سنين في رجب زي الشهر ده، وفضلت مع جوزي ست اشهر إلا ست ايام، وبعدين غاب عني من يومها لدي الوقت، بقى له النهاردة سبع سنين وست اشهر وست ايام، ولا أعرفش راح فين.
عويس :
بقى علشان كده بتغني سبع سنين وست اشهر وست ايام؟
زينب :
أيوه يا سيدي.
Unknown page