============================================================
رت ضبخفه من حرف الياء 03 2. والعنقز اصل القصب الغض وهو يالراء ماعلى السان العرب ذيل عنقز). 3. از ترجمه فارسى نسخههاى مغنيسا وموزه بريتانى و نسخهآ مجلس. 4. از ديوان تحميدبن ثورالهلالى به تصحيح استاد عبدالعزيزالميمنى تقل شد زيرا نسخههاى مذكور اين دو ييت را به صورت مغلوط ذكر كرده اند.
5. ظاهرا عسلج و عسلوج شاختر هر نيات و درختى را گويند و اختصاص به بردى تدارد (رجوع شود به لسان العرب ذيل عسلج). اما بيغ بردى را عسلج گقته باشند در كتب لقت متعارق كه در دسترس من بود نديدم. 26. در يعضى نسخهها اپگور است.
139. پرسياوشان 100= با 15 0 00ااااةلله 0(2) ح اورباسيوس(1) گويد پر سياوشان را بلغت رومى اذيارطون(2) گويند و معدن او بر لبهاى جوى و جشمهها باشد و ديسقوريدس گويد نبات او را اطراف شكافته بود و ساقهاى نبات او دراز بود و او را شكوفه و ميوه نبود. وبولس ر و اطيوس و ابن سراييون گويند پر سياوشان نياتى است كه عرب او را ه شعرالجبار گويتد و صاحب المنقول گويد بلغت يونانى او را بوليطريخو(2) گويند و بلغت لطينى قافلا گويند. و جبريل گويد منبت او در سايها بود و اب هت چشمهها و چاههاى آب و جويها و برگ او بكرفس ماند و از برگ كرفس و تنكتر بود و ساقهاى نبات او سرخ باشد و باريك بمقدار بدست و در بعضيه و مواضع او را كرفس ديو گويند. جالينوس(2) گويد او را شعرالعيار گويند و چنان نمايد كه او تصحيفى است از شعرالجبار.
و1. در نسخه معنيسا «اورباسيوس گويده نيمست و درست همين است زيرا اورباسيوس فارسى وجوه نمى دانسته است تا بگويد پر سياوشان را به لغت رومى چه مى گويند، مگر اينكه در ترجمة عرى اورباسيوس عنوان اصلى بر سياوشان يوده باشد آ. درست «اديانطون، است: تود 420013 3.
2الاا20).2. جالينوس عربى نمى ذاتسته است تا شعر الجبار را به شعر العيار تحريف كند.
14 برسيون(1) 7609 .ا110 11188851611 ابوالخير گويد برسيون درختى است كه منيت او در اسكندريه است ومبوه آوه در اوائل كشنده بوده است و چون درخت او را از اسكندريه به مصر نقلور
Sayfa 163