قارون :
لا بد أن أحس أن هذا هو النعيم، وإذا أحسسته فلن أحتاج إلى أحد ليبينه لي.
سرور :
سوف يأتي يوم يا مولاي تعرف فيه أي نعيم كنت فيه، وأخشى والله يا مولاي أن تأسف يومذاك، ولن يفيد يومذاك أسف.
قارون :
هراء، هراء ما تقول.
صوت :
مولاي.
قارون :
ماذا تريد؟
Bog aan la aqoon