هم چو چشمه مشرقت درجوش يافت
اي جهان كهنه را تو جان نو
أز تن بي جان ودل أفغان شنو
شرح گل بكذا ر ازبهر خدا
شرح بلبل گوكه شد از گل جدا
أز غم وشادي نباشد جوش ما
با خيال ووهم نبود هوش ما
حالتي ديكر بود كان نادر ست
تومشو منكر كه حق بس قادر ست ***
ما بحال الناس تدري غورها
Bog aan la aqoon