ille dolum ridens “quo vincula nectitis?” inquit. “solvite me, pueri: satis est potuisse videri.
25
carmina quae vultis cognoscite: carmina vobis,
huic aliud mercedis erit.” simul incipit ipse.
tum vero in numerum Faunosque ferasque videres
ludere tum rigidas motare cacumina quercus;
nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes,
30
nec tantum Rhodope miratur et Ismarus Orphea.
Namque canebat, uti magnum per inane coacta
Неизвестная страница