============================================================
106 كتاب الصيدنة فى الطب 1. ابوريحان در كتاب الجماهر (ص 199) در ذيل سيج شرح نسية ميسوطى از اين مادهآ معدتى آورده است و آن يغيراز برتج. قلز تركيبى مخلوط از مس و غير آن. است كه يه رنگ زرد مى ياشد. اما ظاهرا اين برنج فلز را نيز «شيه» مى گفتهاند (رجوع شود به عرايس الجواهر نشر ايرج افشار ص 244).2. ذكر آن در حرف الف گذشت.
144. برنج(1) = .1311100 066ان12 0010614 و از انواع ادويه گياهى است كه آن را برنج گويند و بلغت هندى آن را .
برتگ گويند و معدن او از زمين هند در شعرام و ميرت است.
1. بيشتر به نام برنگ كابلى معروف است.
145. برمس(1) عالا10* = با 5ل7100/11111 پرمس نباتيست كه او را يه جزيره اى كه معدن اوست يعنى يرمس بازخوانده اند و ايوريحان گويد در كتابى معتير يافتم كه بوصير در منافع بدل برمس است وهر دو از راه صورت به يكديگر مشابهت تمام دارند باين سيب خاصيت او در تقرير خاصيات بوصير اورديم و قوت بوصير در موضع او گفته اشود انشاءالله 1. رچوع شود به بوصصير.
146. برنجاسف(1) ماع= با 218للال 216111151 هو برنج اسف عرب فقيل ارزالخيل وهو القيصوم وهو الجتجات(2) ايضا. قال وال محمذبن احمدخيره ما اصفر زهره و اخضر ورقه يمنع تولدالسوس والفراش ه في الشعير والحنطة. وبرنجاسف بالراء واللام هو القيصوم بالسين والصاد معاو بالرومية ارطميسا و بالسرياتية شواصر و بالفارسية بوى(3)ماذران و قيل مروه اردشيران. ومن صنفه حكنبات(6)ي ورقه اشبه شيء بالعدس صغير الاصلوه
مخ ۱۶۶