هنية :

قوم يا مسعد قوم.

مسعد :

نقوم. هه ... قمنا (يخبط على باب حجرته)

يالله يا بت يا فردوس. مش عايزة تروحي بيت أبوكي؟ يالله بينا أوديكي.

فردوس :

لا مش حاروح.

مسعد :

الله! ما كان دلوقت راكبك عفريت المرواح.

فردوس :

ناپیژندل شوی مخ