شرف الدین بن فرید

شرف الدین عمر ابن الفارض چې په ادبیاتو کې د تصوف سره ډیره تړاو لري. نوموړي په عربي ژبه کې دیني شعرونه لیکلي دي چې پکې د خدای سره محبت او نزدیکي به موضوع جوړوي. د هغه اثار د عرفان په برخه کې نهایت اهمیت لري، او هڅه کوي چې د خدای په محبت کې غرقه سره د انساني روح د عواطفو او تجربو څخه تعبیر وکړي. د 'تائيه الکبرى' او 'دیوان' نومي کتابونه یې د تصوف د شعر لپاره خورا ځانګړي ګڼل کیږي.