ابن صبغت الله فصيح الدين حيدري

فصيح الدين، إبراهيم بن صبغة الله بن أسعد الحيدري البغدادي، د بغداد په مذهبي او علمي حوزو کې یو لرونکی تأثیر وو. د هغه نوم د عربي ادب او شريعت پوهنې په ډګر کې پراخه وځلید. هغه په خپلو علمي او فقهي مقالاتو سره د اسلامي علماءو ترکله لوړ وګڼل شو، او د خپلې عصري اسلامي علمي برخې په انکشاف کې یې مهم رول لوبولی. د هغې دیني علم په پراختیا کې یې مستند اثار څرګند دي.