============================================================
140 كناب الصيدنة فى الطب بيش برهمن سفيد است و بيش كشتر زرد يا ميان سياهوسقيد است و پيش «ابيش» شيرين سخت است و بيش «شودر» ميان زردى و سفيدى است. 6. از اينجا تا (والذى يسم» در حاشيه است. 7. گمان مى كنم به دليل مطالب قبلى بايد سنبل الطيب باشد والستبل الارب معنى ندارد و همچنين «الآزب» كه قرائت مايرهوف است در شرح غاففى (شماره 181). 8. در اصل «غصوتاه و آن درست تيست. «غضون» به معنى درهم رفتگى و تشنج است. 9. در اصل «سعدى» است. گمان مى كنم يه دليل مطالب قبلى بأيد «سعده باشد. 10. وهند به گفته پيروتى دركتاب الهند (ص 165) قصبه قندهار است. 11. مايرهوف در شرح غافقى (شماره 181) از قول مايلا تقل مى كند كه ةل111000 داروبى است هندى كه همان قك2010116100 وتا.لا است. مايرهوف حدس ميزند كه شايد هلاوش همين هيلاموشيگا باشد.
195. بيش موشك قال صهاربخت هوفارة غذاؤها البيش. و قال غيره باذزهرالبيش فارة المسمىه.
به. و قال الترتجى اذا عضت اسالت اللعاب والدموع. قال بشرين المعتمر وو فارة البيش على بيشها احرص من ضب على تمره و قال الخوزى انه ينبت مع البيش نبات يسمى بوحا يؤتى به من الهند مع البيش (0آب) فمنافعه مثل منافعييش موش الذى هو حيوان صغير، يكون فى اصل البيش.
1. در اصل بى تقطه. در برهان قاطع ذيل «بوحاه آمده است: با حاى بى نقطه به الف كشيده يه لغت يونانى گياه ماه پروين را گويند و بيخ آن را به عربى جدوار خواتند و گويند با بيش در يك اجا رويد.
194 بيقيه 0ب21 ا141ن1 .ا 716،10 قال اطيوس حب يشبه العدس يؤكل فى المجاعات وخاصة فى الرييع طريا . وه قال حنين هوحشيش الدواب بالشام و بمصر.
197. بيلمون(1) 41167 قال الفرفخ البرى.
Halaman 200