============================================================
136 كتاب الصيدنة فى الطب العصر الى المغرب الى الصفرة. وذكر جالينوس عين الثور و انه من جنس جه البابونج و سماه صهاربخت عين البقر. قال بولس و ديسقوريدس زهره شبيه جه بالعيون وبزهر البابونج لكته اعظم واكثر حرافة وسطه احمر يحيط به اوراق ه صفر 1. ماپرهوف در شرح بر غافقى گويد كه ماهيت اين گياه با وصفى كه از آن شده است هنوز معين نشده است ارجوع شود به شرح خافقى شماره 152). 2. مقصود ابو بصيرميمونين فيس بن جتدل است و شعر در ديوان او (الصبح المتير فى شعر ابى بصير ص يو 111) است. در لسان العرب (ذيل عرر) به جاى ضحوتها برغدوتها » است ودر معنى شعر گفته است: معناه ان المرآة الناصعة البياض الرقيقة البشرة تبيض بالغداة ببياض الشس وتصفر بالعشى باصفرارها 190. بهرامج .7 88لة5 يا 10 لة5 يا *16 1050080811 قال صاحب المشاهير هو الرنف وهو بهرامج(1) البر ويظن من ذلك انه العصفر والبرى. و قال الفزارى الرنف بالفارسية بوركر(2) و فى نسخة بوبكر و بالسندية سريس(3) وهو البهرامة قال ابوحنيفة الرنف من شجرالجبال وهو الخلاف البلخى وبهرامج (4) البر ينضم ورقه الى قضبانه بالليل و ينتشر بالنهار (39ب! وهو فارسى و انه ضربان احدهماشر(5) نوره مشرب حمرة والاخر اخضر هيادب(6) النور وهوالخلاف البلخى و كلا النوعين طيب الرائحة. قال الفهلمان (7) هو من الرياحين.
1. اين كلمه هم در اينجا و هم در دو سطر بعد در اصل ”بهرام هلير» نوشته شده است. در حاشيهآ منهاج البيان (ورق ا61) «بهرام جله» نوشته شده است. در كتاب النيات ابوحنيفه ذيل .
رنف (شماره 421) دارد: الرنف بهرامج البر. من احتمال مىدهم كه ناسخ اصلى (يعنى آنكه تسخهآ اصل و حاشيه منهاجالبيان .از روى آن نوشته شده است) در موقع نوشتن كسى يه او ه املاء وبه اصطلاح امروز ديكته مى كرده است و او بهرامج البر را بهرام جلبر شنيده ونوشته ه است. درباره اين نبات رجوع شود به اچماهر بيرونى ص 35 و 2036. احتمال ضعيفى
पृष्ठ 196