نادره ولطيفه را شريف أبو الحسن صوفي نسابه برايم حكايت كرد، حال اگر مثل همان را كه بر حسب عرف وعادت براى تخمين سن " ابن الصوفى عمرى " در موقعيكه حكايتي را از استاد خود " شيخ الشرف عبيد لي " ره شنيده است فرض كرديم براى تخمين سن حريري در هنگامى كه اين لطيفه را از " ابن الصوفى عمرى " شنيده است فرض كنيم واو را در حدود بيست سالگى بدانيم، لازمه اش اين خواهد بود كه ابن الصوفي تا حدود سال چهار صد وشصت وشش زنده بوده وبسنى قريب به هشتاد سالگى رسيده است. بر صحت اين موضوع قرينه ء ديگرى نيز وجود دارد وآن اينست كه روايت سيد بزرگوار عبد الكريم بن طاووس ره از المجدي بسيد اجل شمس الدين فخار ابن معد موسوى واز اين اخير با سلسله اسنادي كه بر ظهر " المجدي " ودر متن " الحجة الذاهب " مذكور است به شريف جعفر بن هاشم عمرى نوه ء ابى الحسن عمرى منتهى ميشود وجعفر بن هاشم است كه اين كتاب را از جد خود روايت كرده است وچون شريف عمرى در سال چهار صد وبيست وسه (يا مثلا چهار صد وبيست وچهار) ازدواج كرده است واگر ترتيبي را كه عمرى در ذكر نام فرزندان خود در متن " المجدي " رعايت كرده است ترتيب سنى آنان نيز بدانيم على القاعدة أبو طالب هاشم پسر دوم عمرى در سال 426 يا 427 متولد شده است. وبفرض كه اين پسر در شرخ شباب ودر هيجده تا بيست سالگى ازدواج كرده باشد وپسر أو جعفر نيز يكسال پس از ازدواج متولد شده باشد تولد جعفر مقارن 446 يا 447 خواهد بود، وباز برعايت همان عرف وعادت مذكور در تخمين سن عمرى وحريري در موقع استماع حكايت مذكور، اگر سن جعفر بن هاشم را در موقع تحمل روايت واستماع قرائت المجدي از جد محترم خويش، حدود بيست سال بدانيم همان سال چهار صد وشصت وشش سابق الذكر كه در مورد
--- [ 125 ]
पृष्ठ 124