ille dolum ridens “quo vincula nectitis?” inquit. “solvite me, pueri: satis est potuisse videri.

25

carmina quae vultis cognoscite: carmina vobis,

huic aliud mercedis erit.” simul incipit ipse.

tum vero in numerum Faunosque ferasque videres

ludere tum rigidas motare cacumina quercus;

nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes,

30

nec tantum Rhodope miratur et Ismarus Orphea.

Namque canebat, uti magnum per inane coacta

अज्ञात पृष्ठ