ترانيو :
أجل. يديرها بتروشيو، ويعلم فيها طرقا كثيرة لترويض كل شكسة وإخراس لسانها عن الكلام. (يدخل بيونديلو جاريا.)
بيونديلو :
سيدي، سيدي، لقد انتظرت طويلا حتى سئمت سأم الكلاب، ولكني رأيت أخيرا شيخا وقورا يهبط الوادي، وفي اعتقادي أنه يصلح لما نحن في صدده.
ترانيو :
وماذا يكون يا ترى؟
بيونديلو :
قد يكون يا سيدي تاجرا أو معلما، لا أدري. ولكنه وجيه المنظر، يلوح في مشيته ومنظره كأنه والد وقور.
لوسنتيو :
وماذا يهمك منه يا ترانيو؟
Shafi da ba'a sani ba