كثرت اين ذريه از طرفي وپراكنده شدن آن در سرتا سر عالم اسلامي از طرف ديگر ولزوم حفظ انساب وصله ء ارحام. بمقتضاى " أهل البيت أدرى بما هو في البيت " نسابه ها وعلماء واهل نظر از طالبيان را بر آن داشت كه شناسنامه اين ذريه طيبه را با تأليف كتب أنساب وتدوين جرائد وترسيم وتحرير مشجرات ومبسوطات تا آنجا كه ممكن است وبنحوي جامع ومانع، فراهم آورند، تا كسى از سادات وشرفا از قلم ساقط نشود. ويا افراد مجهول الحال والهويه أي بنا بمطامع دنياوى، بى جاوبى دليل خود را بدين نسب وشرف منسوب ومشرف نسازد وخصوصا " پس از انكه در أواخر قرن سوم موضوع نقابت طالبيين پيش آمد. و" نقابت " يكى از تشكيلات رسمى مملكتي در حوزه ادارى حكومت شناخته شد وبر هر بلدي يكى از محترمترين طالبيان بنقابت واشراف بر كليه طالبيان واشراف آن بلد، از طرف نقيب النقباء كه خود أو را سلطان وقت معين ميكرد، ورتبه ء عالى ودر عرض وزارت را در دستگاه دولتي دارا بود منصوب ميشد. اين كتب انساب وجرائد ومشجرات همواره مستند كليه امور رسمى وادارى راجع بطالبيان بشمار ميرفت وهر كه نامش در آن جرائد ومشجرات ثبت نشده بود " سيد " و" شريف " شناخته نميشد وبديهى است براى تهيه آن جرائد ومشجرات فحص وبحث كامل واستقراء لازم مبذول ميشد. در جاى جاى متن " المجدي " بسيار سخن از اين جرائد ومشجرات كه دعاوى نسب بر آن اساس حل وفصل ميشد آمده است واين رويه ء مرضيه يعني تأليف كتب انساب علويان وتدوين مشجرات آن تاكنون ادامه دارد وپس از اين هم دوام خواهد داشت. وگمان نميرود كه تأليف چنين مبسوطات ومشجراتى براى ديگر خاندان ها

--- [ 90 ]

Shafi 89