مطعم بن عدى عدوى ودغفل بن حنظله سدوسى وتنى چند ديگر (1). وبسيارى از تابعين چون سعيد بن المسيب وپسرش محمد بن سعيد ومحمد بن مسلم بن شهاب زهرى وقتادة بن دعامة سدوسى وقاسم بن سعيد ويا شاعران بزرگى كه در دوره تابعين بوده اند چون جناب كميت بن زيد اسدي رضوان الله عليه بوصف وعنوان " نسابه " نيز معروف ومشتهر شده اند برخى از اين بزرگان مشهورتر از آنند كه ترجمه أي از آنان، هر قدر هم كه مختصر باشد، اين مقدمه را طولاني سازد. ظاهرا " عموم اين نسابه ها فقط وضبط ذهني خويش اعتماد واستناد ميكرده اند وبا روايت شفاهى انساب اين علم را بديگران مياموختند، اين النديم در مورد " غفل " تصريح ميكند كه ". ولا مصنف له. " بنابر اين شايد بتوان ادعاكرد كه كتاب يا رساله معين ومدونى از اينان باقى نمانده باشد (در مورد زهرى پس از اين جمله أي بغرض خواهد رسيد). پس از آنكه عمر بن الخطاب ديوان لشگر وموظفين از فيئ وغنائم ويا بتعبير ديگرى " حقوق بگيران " دولت اسلامي را بر اساس قبائل مرتب ومدون ساخت ودر اين ترتيب درجه قرابت با نبى اكرم صلى الله عليه وآله را در افراد وقبائل ملاك كار خويش قرار داد وبر اين اساس خاندان پيغمبر صلى الله عليه وآله وعشيره ء بنى هاشم وسپس بقيه عشاير وبطون قريش وپس از آن قبائل ديگر على حسب مراتبهم قرار
---
= > گرفتن آنها توجه فرمائيد وملاحظه فرمائيد مظلوميت حضرت امير سلام الله عليه وهتك حرمتي كه از ان امام معصوم وباب مدينه علم رسول الله صلى الله عليه وآله شده است تا چه پايه ميباشد) (ابن الحديد 2 / 158 و20 / 114). (1) صحار بن عباس (يا با قرب احتمالين عياش) عبدى، بقول ابن النديم عثماني وخارجي بود ودر سال چهلم مرد (الفهرست ص 90) واو اولين حاكم مسلمان طبسين خراسان است. (ترجمه نهاية الارب نويري 4 / 235). (*).
--- [ 64 ]
Shafi 63