مرده از كور خود بر كرد سر

دير سوى آدمي شد بهر شر

سوى تو نايد كه از ديوي بتر

تاتو بودي آدمي ديو از پيت

مي دويد ومي چشانيد او ميت

چون شدي در خوي ديوي استوار

مي گريزد از تو ديو اي نا بكار ***

من يداه أمس جرت ذيلكا

إن رآك اليوم يهرب، ويلكا!

آنكه اندر دا منت آويختند

Shafi da ba'a sani ba