بأبي أنتم وأمي ونفسي وأهلي ومالى، ذكركم في الذاكرين، وأسماء كم في الاسماء، وأجساد كم في الاجساد، وأرواحكم في الارواح، وأنفسكم في النفوس، فما أحلى أسماءكم، وأكرم انفسكم، وأطيب ذكر كم، وأجل خطركم وأوفى عهدكم، وأصدق وعدكم. المجدي وآشنائى حقير با آن كتاب ومؤلف بزرگوار آن خوانندگان محترم اجازه فرمايند پيش از ورود بمطلب مقدمه مختصري را كه ضمنا " خالي از بعضى اطلاعات درباره وضع تعليم وتربيت در " خانواده هاي متوسط آخوندى " ونيز برخى از أمور اجتماعي " مشهد مقدس " در پنجاه وچند سال پيش، هم نيست بعرض برسانم: خداى عزوجل همه ء رفتگان واز جمله پدر اين ضعيف را بيامرزد، كه وقتى كه اولين چاپ كتاب مستطاب " منتهى الامال " تأليف شريف مرحوم مبرور محدث قمى رضوان الله عليه ببازار آمد نسخه ء از آنرا تهيه وبمادرم أدام الله عزها وعمرها كه سوادى در حد سواد زنان با سواد هم طبقه ء خود دارد، داد وسفارش كرد كه آنرا بخواند. مادرم هر روز عصر آن كتابرا بصداى بلند ميخواند تا مرحومان علويه صالحه جده مادريم وخاله مادرم كه آن علويه نيز با ما زندگى ميكرد ومعلم قرآن من وخواهر كوچكترم بود. وما دونفر قرآن را در سنين خرد سالى از أو ياد گرفته وبر أو قرائت وباصطلاح سه بار با أو " دوره " كرده بوديم نيز بآن كتاب گوش دهند. پدرم به اين بنده كه در آن ايام شاگرد سال اول يا دوم دبيرستان بود نيز امر فرمود كه عصرها پس از مراجعت از دبيرستان وانجام تكاليف درس ام آن كتاب مستطاب را بخوانم وهر جاى آنرا كه نتوانستم بفهمم ويا بخاطر اشتمال آن بر

--- [ 93 ]

Page 92