صیدانه

============================================================

حرف الجاء 282. الحاج 301/112 1011 للله وقال صاحب المشاهير الحاج شجرة صغيرةالجرم تنبت فى السباخ و ثمرتها ه حمراء مثل الدم ويسمى اشترخار. وقال الفزارى هو بالسندية جواسا فاما نبتهه ف السباخ فليس كذلك. و آنما يختاراطيب(1) الترب فتراه على رؤوس التلاع (2).

ول فان حضرت مع اصله لم تقف الا عند بلوغ الماء الرطوبة و ربما بلغ بك مآتى و ذراع. واما ثمرته فهى بزور فى قدر الارزن(3) حمر لا فى تلك الحمرة مصفوفة فى خريطة مثلها فى الحمرة معوجة حتى تكاد تشبهها بذنب العقرب. وفى ورقه ه خاصية وهى انه ينضم مجوفا ويتولد فيه حيوان اخضر مفرطح الرأس اذا فتحته قفز ولم اعرفه الى مايؤول عمره. وهو الذى ينزل عنه الترنجبين فى بعض جه البقاع. قال ابوحنيفة يسميه اهل العراق العاقول وهو احب الى الماشية من الينبوت. والعاقول من النهر والوادى ما اعوج والاعوجاج لايخلو من حرف هه فكأنهم رأوا اصله فيه منحدرا الى الماء فسموه به. والحاج ايضا الودع الكبير الذى يصقل به.

1 . در اصل: اطيب الطيب الرب. 2. در اصل : القلاع. و آن درست نيست. تلاع سرزمين هاى بلند و تههها و ريزش گاههاى آب از كوهها است 3. ظاهرا ارزن را در همان معنى فارسيش به و كار برده است.

283. حاشا و11101 101و كلا اقافلا 1111/10 سماه ديسقوريدس و اوريباسيوس(1) تومس. و قال روفس هو نوعه

صفحه ۲۵۵