ما تشتهيه الانفس وتلذ الاعين " بود بمحض انكه چشمم برجمال آن كتب افتاد قصد رحيلم بدل باقامت طولاني ترى شد، دو سه روز بعد از همان دوست جديد ايراني خود پرسيدم كه آيا در اين كتابخانه نسخ خطى عربي وفارسي هم هست ؟ گفت بلى آن قدر ميدانم كه هست اما چون قسمت كتب خطى بكلى از قسمت كتب چاپى جداست من از كم وكيف آن اطلاعي ندارم ولى بياتا ترا بدان بخش ببرم وبمسؤلين آنجا معرفى كنم ومرا بآن بخشى كه در طبقه ديگرى بود برد واجمالا مرا بكارمند ديگرى معرفي كرد وبسراغ كار خود رفت. من از آنكسى كه باو معرفى شده بودم پرسيدم آيا فهرست كتب خطى عربي وفارسي را بمن مى دهيد كه مطالعه كنم گفت من از اين امور اطلاعي ندادم ما اينجا فقط به تشخيص هويت مراجعين ونيازمندان بمطالعه نسخ خطى ميپردازيم وكارت شناسائى لازم را صادر ميكنم، چون قبلا شبيه اين موضوع را در كتابخانه ملى پاريس هم ديده بودم دانستم كه بايد همان مسير را طى كنم. روز بعد با اوراق هويت خود بآن اطاق رفتم وآنها پس از ملاحظة آن اوراق وطرح سؤالاتي راجع بن ميزان سواد وسوابق شغلى ومنظور از مراجعه به نسخ خطى عربي وفارسي چند قطعه عكس از من گرفتند وآنرا بر پروانه هاي خاصى چسباندند ومهر زدند ويكى از همان پروانه ها را هم كه مدت دو ماه اعتبار داشت بمن دادند وگفتند فردا بعد از ساعت 10 صبح وقبل از ساعت 3 بعد از ظهر بايد بفلان اطاق در فلان طبقه بروى واين پروانه را نشان بدهى. فردا ساعت يازده صبح بفلان اطاق رفتم مأمور أو نيفورم پوشى پروانه مرا گرفت وبا نسخه ديگرى كه از آن پروانه نزد أو فرستاده بودند مطابقه كرد . وسپس مرا باطاق ديگرى برد كه علاوه بر درب چوبى معمولي ورودى

--- [ 100 ]

صفحه ۹۹