ابن طاووس كه خود المجدي مبسوط را روايت ميفرمايد دوباره از المجدي به مبسوط تعبير نمى فرمايد - ولى از آنجا كه خود عمرى در مقدمه ميفرمايد: " فانه نشأ فيه وشجر " قطعا " پيش از سال 443 كتاب مشجرى را هم تأليف وترسيم فرموده بوده است. وبهر صورت در سال 443 كه بمصر سفر كرده است مردى مشهور وبعنوان نسابه معروف ومورد قبول بوده وبتصريح خودش زحمات فراوانى در جمع انساب تحمل كرده بوده است كه نتيجه يا نمودارى از آنرا به مجد الدولة ارائه داده ودر آن باب با أو مذاكره كرده است كه: " ذاكرني يعنى مجد الدولة فيما أتعبت فيه فكرى، وأفنيت في جمعه عمري واستفدته (1) من نقلي " ص 4 متن حاضر. وطبعا " در اين زمان مردى جوان وحتى ميانسال نبوده است زيرا عبارت " وأفنيت في جمعه عمرى " مفيد ومؤيد ومؤدى اين معنى است وعادة جوان يا شخص كمتر از چهل پنجاه ساله چنين تعبيري از خود وكار خود نمى كند واساسا " نيز جوان نورسى ويا مرد كم سن وسالى بچنان محافل ومجالس وملاقات ومذاكره با صدور واكابر مملكت دسترسى نداشته است وبملاحظه همين حيثيت اجتماعي وحشمت علمي كه أبو الحسن عمرى داشته است أبو طالب محمد بن مجد الدولة تأليف كتاب مختصري را در انساب طالبيه باو تكليف مى كند وبديهى است چنين تكاليف معمولا به كسانى كه در فن خاصى سر آمد اقران خود باشند ارجاع ميشود. تا اينجا اگر مقدماتي كه بعرض رسيد صحيحا " ترتيب يافته باشد بدين نتيجه ميرسيم كه أبو الحسن عمرى احتمالا در سالهاى بين 387 تا 390 متولد شده

---

(1) بعيد نيست كه اين كلمه " واستنفدته " باشد از نفد ونفاد، يعنى هر چه را شنيده بودم در كتابهايم تمام كرده، چون در نسخه (خ) قبل از فاء احتمال يك دندانه ميان " ة وف " داده ميشود با اينهمه اين فقط يك احتمال وحدس ضعيف است. (*)

--- [ 122 ]

صفحه ۱۲۱