Ibn al-Fāriḍ

ابن الفارض یکی از شاعران برجسته‌ی صوفی در تاریخ ادبیات عرب است. او به خاطر سروده‌های غنایی و پر احساس خود معروف است. دیوان شعری او اغلب به مضامین عرفانی و عشق الهی می‌پردازد. از معروف‌ترین آثار او می‌توان به "تائیة الكبرى" اشاره کرد که در آن به زیبایی به وصف تجربیات عرفان می‌پردازد. اشعار ابن الفارض زبان رمزگونه و استعارات خاص خود را دارد که نشان‌دهنده عمق اندیشه‌های صوفیانه اوست. او با مهارتی بی‌نظیر، مفهوم عشق الهی را در اشعار خود به تصویر کشیده است.