ابن فرحون

ابن فرحون، فقیه و محدث مالکی، در حوزه‌های فقه و حدیث فعالیت‌های برجسته‌ای داشت. او رساله‌ای در بیان قواعد نویسندگی به نام «تبصرة الحكام في أصول الأقضية ومناهج الأحكام» نوشت که به عنوان یکی از منابع اصلی در دراسات فقهی شناخته می‌شود. کارهای او در زمینه شریعت و قضاوت دینی، بویژه در میان پیروان مذهب مالکی، از اهمیت خاصی برخوردار است. این امر نمایانگر تسلط او بر متون دینی و قوانین اسلامی است.