Aurangzeb

اورنگ‌زیب، فرزند شاه‌جهان و ممتاز محل، ششمین امپراتور سلسله گورکانی هند بود. او به ترویج و احیای تعالیم اسلامی در قلمرو خود پرداخت و قوانین شریعت را به‌عنوان زیربنای اداری به کار گرفت. اورنگ‌زیب به توانمندی‌های نظامی خود شهرت داشت و موفق شد مرزهای امپراتوری را گسترش دهد. او نگارش و تدوین فقه اسلامی را نیز پیگیری کرد. در دوران او، چهره هنری و فرهنگی دربار نیز دستخوش تغییرات شد، با وجودی که معروف است که او تجمل‌گرایی را محدود ساخت. تربیت و تحصیل اسلامی او بر رویکردهای حکمرانی‌اش تأثیرگذار بود.