============================================================
274 كتاب الصيدنة فى الطب خواهيم كرد. آ. در نسخه (مب) شجرى در همه جا و ظاهرا تادرست است. ما از روى نسخ مغ ه و مج سجزى نوشتيم. در شرح مايرهوف بر غافقى: شحرى و آن نيز محتمل است. در بخزن الادويه منبت آن را خطا و چين وهند و بتگاله و سنجرستان گفته است و گفته است سنجرى! از همه ضعيف تر است. ظاهرا او نيز از ترجمه فارسى نقل كرده است و سجزى را يوهد سنجرى خوانده ايست 432. دوقو(1)12 12011714 8011202 و 0000815ا/2 ق100 ايا 1612 8لل6ل6ل1 تخم گزر دشتى را گويند و به تخم كرفس مشابهت دارد. محمدزكريا گويد به تخم نانخواه مشابهت دارد جز آنكه از تخم نانخواه خردتر باشد و در طعم او تيزى ه و تلخى بهم اميخته باشد. و جالينوس او را قوقولاوس گويد و در موضعى ه ديگر دوقوس گفته است. و مصنف كتاب كافى گويد اهل رى او را نهمنك جو گويند. و در كتاب حشايش آورده است برگ او به برگ شاهتره ماتد و تفاوت ميان برگ او و شاهتره بآن توان دانست كه برگ دوقو پهن تر باشد از برگ شاهتره و طعم او تلخ بود و ساق او راست بود و بر يك طرف از برگدر او سايهبانى بود چنانكه رازيانه را و بر جرم او زغب هاى سپيد باشد و در ميانهآ او چيزى بود كه به بنقشه مشابهت دارد و ييخ او به سطبرى اندازه انگشتى باشد و درازى او به مقدار بدستى بود و بوى او خوش باشد و او را در جو مطبوخ بكار برند.
1. تقل از نسخ سهگانهآ ترجه فارسى 223. دودالقرمز(1)م3041) 1222 61 يالاللةتعا اتلا يا با قالن لة قل76 يا لللة11 01001101 انت. حمزه گويد پشم رنگ كرده را كرميز گويند و مراد ايشان كرمى است در بلاد.
পৃষ্ঠা ৩৩৪