সায়দানা

============================================================

144 كتاب الصيدنة فى الطب يحل الدم الجامد ايضا. وما من بقعة الا و فيها اشياء يسميها اهلها ترياقات ه وولايعتمد الا بعد توتقه فان اكثرها يتوعات.

1. بعنى ميتريداتس (مهرداد) اوياتور پادشاه پونتوس (63_132 قبل از مسيح). او درباره داروها و پادزهرها مطالعاتى كرده بود كه يه دستور پميه سردار رومى به لاتينى ترجمه شده است.

ترياق يا پادزهر مثروديطوس از قديم به نام او معروف بوده است (سارتن ج 1 ص 214).2.

در اصل «اثماه كه درست تيست. *. اين دو نام در ذيل ايارج نيز مذكور شده است (سجرينيا به جاى سجر پنا).

203. الترياق الهروى قال الترنجى حشيشة بهراة ورقها كورق السوسن و بزرها(1) كالسوسنه الابيض له رائحة صالحة تحمل اصوله مثل الايرسا وهو ترياق لسع الافاعى.

ول و ذكر عن اهل هراة ان اليتوع التى يسمونها ترياقا يلتقط من شجره عشرة اه من ديداته و يودع فى وعاء و يترك حتى يأكل بعضها بعضا فيكون الواحد الباقى منها سم ساعة وذكر آخر ان نباتا كاشغر او بلاساغون يسمونه جه قرايوت(2) اى الحشيش الاسود ان قطع بسكين ولم يغسل و قطع به اد (41ب) بزماوردقتل على المكان 1. چنين است در اصل و در ترچمه فارسى: «گل او چون گل سوسن سپيد است». بنابراين بايد و به جاى «يززها» «زهرها» بأشد آ. در اصل حرف اولى فاقد نقطه است. يوت و اوت در ترگى وه ايه معنى علف است 204.. ترياق لغيرى(1) هومن المفردات اصل كالشلجم يستعمله اهل زرنج رطبا بالاكل وطلاء فينفع من القروح والسعف و يكون ايضا بزابلستان وهو مر بشع خناق ولو كانه اصفر يشابه الزراوتد المدحرج فى لونه و شكله و انه اذايبس كان فيه مشابه الغاريقون فى سرعة التفتت و بياض الداخل و المرارة المشوبه بالحلاوة.

পৃষ্ঠা ২০৪