شديد سلاطين اموى وعباسي باين اصل، از آنجا كه سلاطين عباسي از صميم قريش وهاشمي بودند، بجمع وتدوين انساب بنى هاشم معتنى شدند. " علويان " وبمعناى عامترى " طالبيان " كه خود را بحق در، ذوى القربى بودن از عباسيان أولى وبر آنان مقدم ميشمردند. وبهمين مناسبت در جامعه اسلامي موضوعيت خاص ومكان معلوم ومقام محمودي داشتند ونيز از آنجا كه اثر اجابت دعاى حضرت شيخ الانبياء ابراهيم عليه السلام بدرگاه باريتعالى كه " ربنا واجعل افئدة من الناس تهوى إليهم " (ابراهيم آيه 37). در باب اين دسته از ذريه طيبه ء أو ظهور وبروز بيشترى داشت، وذلك فضل الله از محبت واحترام اكثريت قاطع مسلمانان برخوردار بودند، متعبدان متشرع از مسلمين به تدوين وتحقيق نسب آنان وشناساندن اولاد وأعقاب پيغمبر أكرم صلى الله عليه وآله وسلم، كه مآلا موجب اطمينان يافتن بصحت انجام وظايف شرعى خود وايصال حقوق واجبه بمنزلة الحق ميشد مراقبت وتوجه بيشترى منظور ميداشتند. از سوى ديگردر دوران سلطنت عباسيان وبا توجه به قيامهائى كه در نواحى مختلف سرزمينهاى پهناور حكومت اسلامي بسر كردگى طالبيان عموما " وعلويان خصوصا " وذراري محترم " سيد " على الاطلاق امت محمدى " ومصلح " بزرگوار " فئتين عظيمتين " اين امت يعنى حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام، حكومت عباسي روى ميداد وهر چند صباحي (وخاصه ء در قرون دوم وسوم وچهارم). از گوشه ء أي علم خلاف وقيامي افراشته ميشد وبعضا " نيز باستخلاص وانفصال آن سرزمين از سيطره حكومت عباسي واستقلال آن به حكومت ديگرى (أعم از زيدي يا اسمعيلى وغيره) منجر ميشد، بنى عباس وعمال آنان در تتبع وجستجوى
--- [ 84 ]
صفحة ٨٣